کد مطلب:36916 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:66

گنجینه پرسمان » اهل بيت

آيا شيعه معتقد به الوهيت حضرت علي (ع ) است ؟

دربـاره شـخـصـيـت هـاي بـزرگ جـهان موضع گيري هاي بسيار متفاوت و گاه متضادي ديده مي شود.از يك سو دوستاني پيدا مي كنند كه در راه آنان سر از پا نشناخته و جان راپروانه وار فداي آنـان و آرمـان هـايـشان مي كنند و به پاس دوستي و محبت خويش بدترين شماتت ها و سخت ترين شـكنجه ها را به جان خريدار مي شوند و از سوي ديگر, دشمناني بسيار كينه توز و لجوج كه در اين راه از مـروت و انـسـانـيت و منطق پا فراترگذاشته و همه چيز را فداي دشمني و عناد و عداوت خويش مي كنند.دشمني و دوستي شخصيت هاي بارز تاريخ چنان شدت و وسعت مي گيرد كه حد و مـرز, زمـان ومـكـان نـمـي شناسد و دامنه آن بر زمان ها و مكان هاي بعدي نيز منتقل مي شود. الـبته شدت و وسعت دوستي و دشمني ها بستگي به علو شخصيت و عظمت انساني دارد كه مورد بـغـض و كـيـنـه و يـا مـحـبـت و دوسـتـي قـرار گـرفـتـه است . در ميان مردان بزرگ تاريخ و شـخصيت هاي بزرگ عالم هستي شخصيتي را نمي توان يافت كه مانند علي (ع ) مورد بغض و كينه ومـحـبـت و دوسـتـي قـرار گـرفته باشد و در صحنه جذب و دفع محل توجه دو قطب مخالف واقـع شده باشد و اين همه مورد داوري هاي ضد و نقيض قرار گرفته باشد.از ميان شخصيت هاي بزرگ جهان و عظيم آسماني , حضرت مسيح (ع ) را شايد بتوان از اين حيث مانند علي (ع ) دانست , زيـرا وي نـيـز در قـلـمرو جذب و دفع دوستي و محبت محل توجه دو گروه كاملا مخالف است . حـضرت مسيح به پندار بسياري از مسيحيان همان خداي مجسم است كه براي نجات بندگان از گناه موروثي ابوالبشر, يعني حضرت آدم آمد, درمقابل ,گروهي از يهوديان آن حضرت را به افترا و دروغ گـويـي مـتـهـم كـرده و شنيع ترين تهمت را به مادر پاك آن حضرت نسبت دادند.درباره حـضـرت عـلـي (ع ) نـيز گروهي به جهت كمي ظرفيت و كوتاهي فكر و علو و عظمت شخصيت متحير العقول علي (ع ) از فرط علاقه سرور يكتاپرستان را تا مقام الوهيت بالا برده و كرامت هايي را كـه از او در طـول تـاريخ نقل شده است , گواه خدايي اوگرفته اند. در برابر اين گروه عده اي از نخستين روزهاي خلافت ظاهري امام (ع ) عداوت او را در پيش گرفتند و پس از مدتي به صورت گروه هايي به نام خوارج و نواصب درآمدند. (1)كه پيامبر اكرم (ص ) در يك سخن كوتاه خطاب به عـلي بن ابيطالب كه از زبان خود حضرت نقل شده است , از ظهور و هلاكت و ضلالت و گمراهي هـر دو گروه خبر داده است . پيامبر(ص ) خطاب به علي (ع ) مي فرمايد: ((هلك فيك اثنان محب غـال و مـبغض قال ))(2) همچنين علي (ع ) در نهج البلاغه مي فرمايد: هلك في اثنان محب غال و مـبـغـض قـال ))(3) از مـيـان افـرادي كـه درباره من به قضاوت نشسته اند, دو گروه به هلاكت مي رسند, يكي گروهي كه در قضاوت درباره من گرفتار غلو شدند و گروهي ديگر كه او بغض و كـيـنـه و عداوت مرا به دل گرفتند. راز اين موضع گيري ها درباره علي (ع ) شخصيت فوق العاده اومـي بـاشـد, تـمـام فـضـائل انـسـانـي از كـرم , لطف , عطوفت , حكمت و علم , عدالت آزادگي وآزاديـخـواهـي , ايـثار, شجاعت , مردانگي و... در وجود علي (ع ) نهفته است و به عنوان نقطه هاي روشـن وجـود آن حضرت تابنده و درخشان است . از اخلاص و ايمان و بندگي علي (ع ) جذبه پيدا شـده و علي (ع ) را به عنوان آيت بزرگ حق و مظهر صفات رب ,محبوب قلبها قرار داده است و در واقع پشتوانه عشق علي (ع ) پيوند جانها با حضرت حق است كه براي هميشه در فطرتها نهاده شده و چـون فـطـرتـها جاوداني است , مهرعلي (ع ) نيز جاوداني است .(4)علي (ع ) داراي چنان ارتباط عـمـيـقـي بـا خـداي خـود اسـت و خـود را در مقابل او خوارو ذليل مي بيند كه در دعاي كميل مـي فـرمـايـد: ((الـلـهم اني اسئلك سوال خاضع متذلل خاشع ان تسامحني و ترحمني و تجعلني بـقـسمك راضيا قانعا,(5) بارالها از تو تقاضادارم , تقاضاي شخصي فروتن و خاشع كه از من چشم پـوشـي كـنـي و بر من رحمت آوري و به داده ات خشنود و خرسندم سازي و در همه حال فروتنم داري )). يـا در جاي ديگرمي فرمايد: ((يا رب ارحم ضعف بدني و رقه جلدي و دقه عظمي ,(6) اي پروردگار من برناتواني جسمم رحم كن و بر نازكي پوست و شكنندگي استخوانم ببخشاي )).اين ارتـبـاط قـوي بـا خـدا, بـاعـث جاودانگي حب او در قلبها گرديده است و آنچنان وثيق است كه پـيامبر(ص ) در پيكار آن حضرت با عمرو بن عبدود فرمود: ((برز الاسلام كله الي الشرك كله ,(7) عـلـي (ع ) همه اسلام است )), يا مي فرمايد: ((علي مع الحق و الحق مع علي )).(8)همه اين مطالب بـيـانـگـر آن است كه علي (ع ) بنده مخلص و شايسته خداوند مي باشد ودر بندگي خداوند چنان ذوب شـده اسـت كه پيامبر(ص ) فرمودند: ((يا علي لا يحبك الامومن و لا يبغضك الا منافق )).اما در عين حال آن چنان به بندگي او اعتراف دارد كه مي فرمايد: هركس درباره اودچار لغو گردد, تا چه رسد به اعتقاد به الوهيت آن حضرت , راه هلاكت را پيموده است , بر همين اساس تمام علماي شـيعه حضرت علي (ع ) را بنده صالح خداوند دانسته وهر كس را كه معتقد به الوهيت آن حضرت بـاشد كافر دانسته اند.بر همين اساس شيعيان مانند ديگر مسلمانان هر روز در اذان و اقامه و ديگر مراسم ديني روزمره خود به وحدانيت خداوند شهادت داده و الوهيت همه اله هاي ارضي وسماوي را انكار مي كنند.

---

پاسخ به شبهات اهل سنت
مركز پژوهشهاي اسلامي صدا و سيما 1- فـروغ ولايت , جعفر سبحاني .2- امالي , الطوسي , ص 345.3- نهج البلاغه , صبحي صالح , بخش كـلـمـات قـصـار, ص 117.4- مرتضي مطهري , جاذبه و دافعه علي 7, ص 100.5- علي مشكيني , المصباح المنير ـ دعاي كميل .6- علي مشكيني , ا